به نام خداوند بخشنده ی مهربان
این روزا ،روزای ناراحت کننده ای بود. سقوط هواپیمای ارتش و کشته شدن تعداد زیادی از هموطنامون . و فوت منوچهر نوذری که چند وقتی تو بیمارستان بستری بود.من از طرف خودم به خانواده هاشون و به شما بزرگوارا تسلیت عرض می کنم.
با توام ای سهراب
با توام ای سهراب
ای به پاکی چون آب
یادته گفتی بهم:
تا شقایق زنده ست ، زندگی باید کرد
نیستی سهراب ببینی که شقایق هم مُرد
دیگه با چی کسی رو دلخوش کرد
یادته گفتی بهم:
اومدی سراغ من،نرم وآهسته بیا مبادا که ترکی برداره
چینی نازک تنهایی تو
اومدم آهسته
نرم تر از یک پر قو
خسته از دوری راه
خسته و چشم به راه
یادته گفتی بهم:
عاشقی یعنی دچار
فکر کنم شدم دچار
تو خودت گفتی چه تنهاست ماهی اگه دچاردریا باشه
آره تنها باشه، یار غم ها باشه
یادته می گفتی
گاه گاهی قفسی می سازم،می فروشم به شما
تا به آواز شقایق که در آن زندانی ست
دل تنهایی تان تازه شود
دیگه حتی اون شقایق که اسیر قفسه
سهراب!
سائل یک نفسه
نیست که تازگی بده این دل تنهایی من
پس کجاست اون قفس شقایقت
منو با خودت ببر به قایقت
راست می گفتی
کاش مردم دانه های دلشان پیدا بود
آره کاشکی دلشون شیدا بود
من به دنبال یه چیز بهترینم سهراب!
تو خودت گفتی بهم
بهترین چیز
رسیدن به نگاهی ست که ازحادثه ی عشق تر است
