سلام ...اين قدر غمگين و سرد بودن آدم رو بيشتر با خودش آشنا مي كنه ... دلگرفتنها هميشه با آدما هست و لي اين آدماي دنيايي هيچ وقت ياد نگرفتن كه بايد از اين احساس ها عمق رو پيدا كنن ... اگه دوباره دلت گرفت ياد كساني بيوفت كه بد تر از تو ان و الان تو فلسطين ... تو لبنان ... و هر جاي ديگه از شدت تنهايي گريه ميكننو زجه ميززنن ... هر وقت دلت دوباره گرفت ياد اونايي بي اوفت كه آخر شب وقتي ميخان برن خونه از اينكه دست خالي هستن وبراي شام و غذاي بچه ها نتونستن اون روز پولي در بيارن و آخر شب وقتي همه خاين ميرن خونه و صبح زود ...زود تر از بيداري كسي ... ميرن بيرون ... ياد كن ... ياد كن اون تنهاياني رو كه الان سالهاست همدم و هميارشون داوطلب و با رضايت قلبي و عاشقانه رفت و جنگيد و شهيد شد ... ياد كن ..از همه او.ن آدما كه بگزريم ياد يه چيز ديگه هم بياوفت ... اينكه اگه تنها ترين تنها هم شدي باز هم خدا هست